خون نیامدن در زفاف / از پرده بکارت خون نیومد / عکس دستمال خونی شب عروسی

پرده بکارت خون نیامد,از پردم خون نیومد,اگه شب عروسی خون نیاد,دلیل خون نیامدن در اولین رابطه,خون نیامدن در زفاف,از پرده بکارت خون نیومد,عکس دستمال خونی شب عروسی,دلایل عدم خونریزی در اولین دخول

در زمان های گذشته در ایران و بعضی از کشورها رسم و رسوم های مختلفی مربوط به ازدواج وجود داشته است که بعضی از آن رسم و رسومات جالب و قابل قبول و بعضی از آن ها اشتباه و غیر قابل قبول بوده است. یکی از رسوم متداولی که در زمان های گذشته در مراسم ازدواج انجام می شده است، بر گزاری شبی به نام شب زفاف با یک سری رسوم و سنت ها می باشد. رسم دستمال خوني شب عروسي نیز مربوط به شب زفاف است و یکی از کارهایی است که در گذشته در شب زفاف انجام می شده است. برای آشنایی بیشتر با شب زفاف می توانید مقاله شب زفاف چیست و در شب زفاف چه کارهایی باید انجام داد را مطالعه نمایید. برای بررسی دقیق منشاء و ریشه رسم دستمال شب اول ازدواج به بررسی اجمالی اعمال شب زفاف می پردازیم.

نکات مهم راجب به شب زفاف

وقتی جشن زفاف به پایان رسید و مهمان ها خانه عروس و داماد را ترک کردند، پدر داماد دست داماد را می گیرد و به حجله می برد ( حجله به اتاقی گفته می شود که عروس و داماد شب زفاف را در آن سپری می کنند، معمولا قبل از جشن عروسی حجله عروس و داماد را به سبکی خاص تزیین می کنند). پدر داماد در حجله عروس و داماد را دست به دست هم می دهد و مبارک باد می گوید و از اتاق بیرون می رود.

در قدیم رسم بر این بوده است که عروس و داماد تا سه شب در حجله می ماندند و از حجله خارج نمی شدند مگر برای کارهای ضروری. داماد موظف به از بین بردن باکرگی عروس در شب زفاف بود و اگر موفق به این کار نمی شد اطرافیان عروس که معمولا پشت در اتاق حجله منتظر می ماندند او را درمانده و ناتوان قلمداد می کردند. از دیگر رسم های شب زفاف این بود که داماد باید خون ناشی از پارگی پرده بکارت عروس را بر روی دستمالی مخصوص ریخته و دستمال خونین را به یکی از نزدیکان عروس که معمولا مادر عروس بود بدهد و مادر عروس نیز باید این دستمال را به عنوان مدرک باکرگی دختر خود به اقوام داماد و مخصوصا به مادر داماد نشان می داد.

خون نیامدن در شب زفاف

همانطور که گفته شد یکی از اصلی ترین رسوم شب زفاف رد و بدل کردن دستمال خونی بین داماد، مادر عروس و مادر داماد می باشد. در زمان های گذشته یعنی در حدود پنجاه سال پیش و قبل از آن علم پزشکی به قدری پیشرفت نکرده بود که بتواند باکرگی عروس را تشخیص دهد و از آن جایی که یکی از مهم ترین ملاک ها برای گزینش همسر نجابت و باکرگی او به شمار می رفت برای تایید باکرگی عروس مراسم دستمال خوني در شب عروسي یا در شب زفاف برگزار می شد. برگزاری این مراسم برای خانواده عروس و داماد بسیار مهم بود و جنبه ی حیثیتی داشت. داماد موظف بود در شب زفاف با عروس رابطه جنسی کامل برگزار کند و در حین رابطه پرده بکارت عروس را پاره کرده و دستمالی را به خون ناشی از پارگی بکارت عروس آغشته کرده و آن را به مادر عروس تحویل دهد. این دستمال و خون ریخته شده بر روی آن گواه سلامت و باکرگی عروس و توانایی جنسی داماد در از بین بردن باکرگی عروس محسوب می شد و به عنوان یک مدرک و گواه با ارزش ابتدا به مادر داماد و سپس به اقوام نزدیک عروس و داماد نشان داده می شد. و بعد از ان بود که عروس و داماد می توانستند با خیال راحت زندگی مشترکشان را آغاز کنند. حال شما تصور کنید که اگر داماد موفق به از بین بردن باکرگی عروس نمی شد یا در صورتی که پس از پارگی پرده بکارت عروس خونی در کار نبود چه اتفاقی می افتاد؟

امروزه علم پزشکی ثابت کرده است که بعضی از زن ها پرده بکارتشان از نوعی است که هنگام انجام رابطه جنسی پاره نمیشود و خونریزی ندارد. پرده های حلقوی کشسانی و پرده ارتجاعی از این نوع پرده ها هستند. حال تصور کنید در زمان های گذشته اگر پس از رابطه جنسی خونی مشاهده نمی شد، عروس با چه استرسی مواجه می شد و مطمئنا چه تهمت های ناروایی که به او نسبت داده نمی شد و علاوه بر به هم خوردن ازدواجش خود و خانواده اش در بین مردم خوار و سر افکنده می شدند و حال آن که ممکن بود دلیل مشاهده نشدن خون پس از رابطه جنسی شب زفاف نوع پرده بکارت عروس باشد، همین چند خط برای اثبات اشتباه بودن این رسم کافیست. حتی در بعضی موارد ممکن است زنان دارای پرده مسدود باشند، پرده مسدود به قدری ضخیم است که جز با عمل جراحی قابل پاره شدن نمی باشد و تصور کنید در گذشته در شب زفاف زنی دارای این نوع پرده باشد و مرد نتواند در هنگام رابطه جنسی دخول را به طور کامل انجام دهد و پس از آن چه نسبت های ناروایی مانند ناتوانی جنسی که به مرد نسب ندهند و حال آنکه امروزه این مشکل با یک جراحی ساده به کلی قابل حل می باشد